In onze jeugd was frisdrank een bijzondere lekkernij. Coca-Cola of 7up kenden we nog niet, maar priklimonade was er wel. Het was echt iets speciaals en je kreeg het meestal alleen op verjaardagsfeestjes, of als je geluk had, op een zaterdagavond. Vaak slechts één glas, en daar deed je dan zo lang mogelijk mee. Maar als je wat avontuurlijk was, slokte je het snel naar binnen en zorgde een grote boer voor een hoop lol in de familie. Priklimonade, wie weet dat nog?
Exota
Exota limonade, weet je het nog? Zaterdagavond op de bank met een zak chips erbij. Ze hadden allerlei kleuren: rood voor framboos, groen voor grenadine, bruin voor champagnepils, geel voor citroen en wit voor cider. In de jaren vijftig was Exota enorm populair in Nederland, totdat de flessen soms begonnen te ontploffen. Dat betekende het einde voor het merk, en in 1973 ging het bedrijf onderuit. Welke smaak vond jij het lekkerst?
Spoetnik
Spoetnik was een bijzonder drankje dat je zelf maakte. Je begon met wat koffiemelk en suiker in een beker en schonk daar Exota limonade over. Het resultaat was een fiks schuimend laagje dat van onderuit opborrelde. En dat noemde je dan een spoetnik!
Verwennerijen van vroeger en hun verdwijnen
In de jaren zestig was de sinas van Riedel ook een hit. Het kwam in een bolle groene fles met een rode dop die lastig open ging. Claas, een lezer, herinnert zich zijn allereerste drankje in 1963: “Het was een zaterdagavond, ik was acht jaar oud en ik vond het geweldig!”
Snor cola was in de jaren zeventig bekend. De schuimlaag die je een schuimsnor gaf als je dronk, was net als bij volwassen bierdrinkers. Het werd niet populair genoeg en Vrumona stopte in 1980 met de productie.
Sunkist zat in piramidevormige kartonnen verpakkingen, perfect voor een dagje strand. Plastic flessen waren er toen nog niet, en grote glazen flessen meenemen was te zwaar. Elk kind had zijn eigen drankje, en niemand was bezorgd over een beetje suiker.
Veel jongeren probeerden in de jaren tachtig of negentig Shandy te maken. Deze mix van een beetje bier en veel 7Up kon je thuis maken en dan werd het ‘sneeuwwitje’ genoemd. De kant-en-klare versie was favoriet in de winkel.
De eerste Hero frisdranken in de jaren dertig, bekend als Perl, stonden bekend als ‘vloeibaar fruit, verfrissend en gezond.’ Later kwamen er andere smaken bij zoals sinas, frambozen en cassis.
Joy was een chic drankje in een groen flesje, en zowel de verpakking als de reclame straalden exclusiviteit uit. Verkrijgbaar in smaken als citron, sinas, en later cassis, verdween het merk uiteindelijk toen Heineken het overnam. Denk je er soms nog aan terug?
