Denk je terug aan Nederland in de 90’s, dan is het net alsof je een magisch boek openslaat. Een periode waarin ‘stress’ een onbekend begrip leek en geluk even normaal was als herfstige regenbuien. Mensen leefden in een eenvoudigere en harmonieuzere wereld. Was er eigenlijk een betere tijd om groot te worden?
Met de gulden in hun beurs hadden mensen meer vertrouwen in hun financiële stabiliteit. Geld had meer waarde; de koopkracht was aanzienlijk. De boodschappen waren betaalbaar, huizen hadden redelijke prijzen en inflatie leek iets voor in studieboeken. ’s Avonds rustig op de bank met het gevoel dat je spaargeld voor een zekere toekomst zorgde, dat was de norm. Wie verlangt daar nu niet naar?
Nieuwkomers op de huizenmarkt hadden reële kansen om een woning te kopen en een thuis te bouwen voor hun gezin. Vandaag is dat bijna niet voor te stellen. Investeerders kopen huizen op, de prijzen schieten omhoog, en jonge stellen wachten lang om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning. In de jaren 90 kon je nog betaalbaar een huis kopen en doorgroeien naar iets beters. Dat was pas echt bouwen aan je toekomst.
De middenklasse, ooit de ruggengraat van de samenleving, floreerde in de jaren 90. Er was een betere balans tussen arm en rijk, en de kloof tussen deze groepen was niet zo groot. Nu lijken we onszelf tegen te werken: een maatschappij vol extreme welvaart en schrijnende armoede. Waar is die balans heen? Waarom is de middenklasse als sneeuw voor de zon verdwenen? Ligt het aan globalisering, of puur aan hebzucht?
Ook het sociale aspect speelt mee: de polarisatie in onze samenleving. In de jaren 90 was er respect voor elkaars ideeën en werden gesprekken met een glimlach gevoerd, niet met gebalde vuisten. Tegenwoordig lijken mensen overal lijnrecht tegenover elkaar te staan en luisteren is zeldzaam geworden. Doe jij daaraan mee, of ben je iemand die vasthoudt aan de tijdgeest van de jaren 90?
Was Nederland echt gelukkiger in de 90’s? Misschien is het slechts nostalgie, een ontsnapping aan de uitdagingen van nu. Of misschien waren de gulden, de huizenmarkt en de gemeenschapszin echt beter. Wat denk jij? Heeft de moderne tijd ons echt iets goeds gebracht, of moeten we lessen trekken uit die jaren? Hoe zou jij de voordelen van toen integreren in het Nederland van vandaag?
